এপ্ৰিলৰ এক উষ্ণ সন্ধিয়া, বিজিআৰ ট্ৰাইবেল এমপ্লয়িজ এছ’চিয়েচনৰ হৈ, আমাৰ স্থানীয় আৰচি প্ৰেক্ষাগৃহত শ্ৰদ্ধেয় বাবা চাহেব ভীমৰাওআম্বেদকাৰৰ 133 তম জন্ম জয়ন্তী উদযাপনত অতিথি হিচাপে আমন্ত্ৰণ জনোৱাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। এক প্ৰাণৱন্ত বিতৰ্কপ্ৰতিযোগিতাৰ জৰিয়তে স্মৰণ কৰা এই অনুষ্ঠানত “ভাৰতৰ প্রান্তিক নাগৰিকসকলৰ চিন্তা, অভিব্যক্তি, বিশ্বাস, বিশ্বাস আৰু উপাসনাৰস্বাধীনতাৰ অধিকাৰ”ৰ ওপৰত আলোকপাত কৰা হৈছিল।
মই মোৰ আসনত বহিথাকোঁতে, ড০ আম্বেদকাৰৰ অগ্ৰণী কাম আৰু ওকালতি অবিহনে আমাৰ ৰাষ্ট্ৰ কিমান বেলেগ হ’ব পাৰে তাৰওপৰত চিন্তা কৰাৰ বাহিৰে মই সহায় কৰিব নোৱাৰিলোঁ। যদি তেওঁৰ কণ্ঠস্বৰ দলিতসকলৰ উন্নতিৰ বাবে ইমান শক্তিশালীভাৱে বাজিনাথাকিলহেঁতেন? আমি নিজকে ক’ত পাব পাৰো ভাবি মই কঁপি উঠিছো।
সন্ধিয়াৰ কাৰ্যক্ৰম আৰম্ভ হৈছিল ড০ আম্বেদকাৰৰ প্ৰতিকৃতিত মালা পিন্ধা আৰু ফুল আগবঢ়োৱাৰ বাবে সন্মানিত হোৱাৰ লগে লগে, যিবোৰ দৈত্যৰ কান্ধত আমি থিয় দিছোঁ তেওঁলোকৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ স্মাৰক। কিন্তু প্ৰকৃত তাৰকাসকল আছিল সেই সকল শিশু যিয়েতেওঁলোকৰ আশ্চৰ্যকৰ ভাষিক প্ৰতিভাৰ সৈতে অনুসৰণ কৰিছিল।
এই যুৱ বক্তাসকলে কেৱল জীৱনীমূলক তথ্য আবৃত্তি কৰাৰ পৰিৱৰ্তে স্বাধীনতা, সমতা আৰু সামাজিক ন্যায়ৰ ওপৰত ড০ আম্বেদকাৰৰশিক্ষাৰ বিষয়ে গভীৰ বুজাবুজি প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। তেওঁলোকৰ প্ৰেৰণাদায়ক যুক্তি আৰু আবেগিক প্ৰসৱবোৰে মোক পথ ভাৰতৰ মানৱঅধিকাৰ যাত্ৰাৰ বিষয়ে আলোকিত আৰু অনুপ্ৰাণিত কৰি তুলিছিল।
প্ৰতিযোগিতাখনৰ মাজভাগত আমাৰ কাৰ্যবাহী সঞ্চালক শ্ৰী যুটীয়া বৰুৱা উপস্থিত হয় আৰু অনুষ্ঠানটোৰ স্মৃতিত এক চমু ভাষণআগবঢ়ায়। তেওঁ বিগত বছৰবোৰৰ তুলনাত বৰ্ধিত অংশগ্ৰহণকাৰীৰ সংখ্যাত আনন্দ প্ৰকাশ কৰে, কোনো সন্দেহ নাই যে ড০আম্বেদকাৰৰ উত্তৰাধিকাৰীৰ প্ৰতি শিক্ষাৰ্থীসকলৰ কণ্ঠস্বৰৰ আগ্ৰহে উৎসাহিত হৈছে।
গধূলিটো প্ৰশংসাৰ মাজত শেষ হোৱাৰ লগে লগে, ইমান শক্তিশালী শ্ৰদ্ধাঞ্জলি প্ৰত্যক্ষ কৰাৰ বাবে মই অত্যন্ত কৃতজ্ঞ অনুভৱ কৰিছিলো।সকলো নাগৰিকৰ অধিকাৰ সুৰক্ষিত কৰা এক ন্যায়সঙ্গত ভাৰতৰ বাবে ড০ আম্বেদকাৰৰ সপোন আজিও সঁচা হৈ আছে। যদি এইশিশুসকলে ভৱিষ্যতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, মই আশাবাদী হ’ব পাৰোঁ যে সপোন টো বাস্তৱায়িত হ’ব।
